Մեր սույն գրությունն ուղղում ենք Ձեզ Հանրակրթական դպրոցի «Հայոց պատմություն» առարկայի 7-րդ դասարանի դասագրքի պատրաստության գործընթացում և բովանդակության մեջ տեղ գտած մի շարք առանցքային բացթողումների և սխալների վերաբերյալ` ակնկալելով Ձեր իրավաչափ միջամտությունը։
Պատմության արդեն վատ համբավ ձեռք բերած դասագրքի շուրջ քննարկումներն ու քննադատություններն այնպիսի ծավալ են ընդունել, որ միայն առողջ բանականություն ու գիտական անաչառություն չունեցող մեկը կշարունակի պնդել, որ այն պետք է թողնել շրջանառության մեջ։ Այս ձևակերպումն առաջին հայացքից շատ կտրուկ կարող է թվալ և նույնիսկ վիրավորական, սակայն ես այդպես չեմ կարծում։ Ինչու՞:
Հայոց մեր օջախներում հիմա ամանորյա եռուզեռ է. տոնածա՛ռ, եփութա՛փ, նախապատրաստվում ենք` կարողացածներիս չափով: Շատերս, անգամ, փորձելու ենք սեփական հասակներիցս ավե՜լ թռչել` վերջին մեր ոսկեղենը լոմբարդ տանելով... որ հարևան-բարեկամներից հետ չմնանք և այլն: